Węgierska Górka bo… konflikt z Węgrami!

Historia nazwy miejscowości Węgierska Górka sięga głęboko w przeszłość, łącząc legendę z wydarzeniami historycznymi, które miały miejsce na pograniczu polsko-węgierskim.

Pierwsza wzmianka o tej osadzie pochodzi z końca XV wieku, z roku 1477, kiedy to doszło do sporów granicznych między Królestwem Polski, reprezentowanym przez Kazimierza IV Jagiellończyka, a Królestwem Węgier, którego królem był Maciej Korwin. To właśnie w tym okresie narastały napięcia na pograniczu, a jednym z ich symbolicznych epizodów jest legenda związana z powstaniem nazwy Węgierska Górka.

Według tej opowieści, w czasach sporów granicznych, Węgrzy, chcąc podkreślić swoje roszczenia do Ziemi Żywieckiej, posłużyli się sprytnym fortelem. Podczas rozmów i zatargów, mieli świadczyć, że ziemia, na której stoją, należy do nich, bo klęczą na niej. Jak się okazuje, nie kłamali gdyż… Aby to udowodnić, wzięli nogawice swoich spodni, uprzednio z nich wyjęte i wypełnione ziemią z Węgier, i położyli je na ziemi, na której się znajdowali. Jednakże, ich podstęp został ujawniony - ziemia w nogawicach nie była ich własnością, a cała sztuczka nie zadziałała na ich korzyść. Z tej ziemi, na której klęczeli, usypano charakterystyczne „górki”, które od tamtej pory nazwały się Węgierską Górką.

Choć legenda ta ma symboliczne znaczenie i nadaje miejscu romantyczny charakter, jej prawdziwość historyczną można traktować raczej jako przekaz ustny i legendę, która w niezwykły sposób wpisuje się w lokalną tożsamość. W rzeczywistości nazwa Węgierska Górka najprawdopodobniej wywodzi się właśnie z tego historycznego kontekstu, będąc odzwierciedleniem sporów o granice i ziemie na pograniczu Polski i Węgier.

W ciągu kolejnych wieków wieś rozwijała się jako miejsce o bogatej historii i silnym związku z regionem Żywiecczyzny, będąc dziś ważnym ośrodkiem administracyjnym i kulturowym, zachowującym w swojej nazwie echa dawnych sporów i legend.